IE, media- en privacyrecht zijn constant in beweging. De grenzen worden dagelijks getart. Wat mag net wel, wat mag net niet. Hierin ligt de kern van ons werk. Werk wat ons blijft uitdagen en inspireren.

filter op categorie:

Loot boxes

Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over loot boxes: een soort 'schatkistjes' met prijzen, die je steeds vaker tegenkomt in games.

Wat hebben Panini-voetbalplaatjes, Magic the Gathering kaarten en loot boxes gemeen? Het zijn allemaal producten waarmee je de kans koopt op een prijs waarmee je je voetbalboek, je deck of je game-ervaring kan verbeteren. Maar zijn dit daarom ook kansspelen en is het aanbieden ervan in strijd met de wet? Wat de loot boxes betreft heeft de Kansspelautoriteit inmiddels bevestigd dat dit het geval kan zijn en vier aanbieders opgeroepen hun games aan te passen.

Ik geef toe, toen ik in '88 het zoveelste pakje voetbalplaatjes kocht in de hoop nu toch eindelijk het ontbrekende plaatje met de glimmende Cup Henri Delaunay te kunnen inplakken had ik niet het gevoel dat ik meedeed aan een illegaal kansspel. Misschien omdat ik tien was, maar ook omdat de populaire voetbalplaatjes gewoon een kindvriendelijke reputatie hadden. Of dat terecht was kunnen we nu beoordelen aan de hand van recent onderzoek van de Kansspelautoriteit.

De autoriteit onderzocht de loot boxes, een soort van 'schatkistjes' met prijzen, die je steeds vaker tegenkomt in games. Een paar (veel voorkomende) eigenschappen:

Je moet voor de boxes betalen
Je weet van tevoren niet welke schat (of: welk prul) je krijgt
Je hebt geen invloed op de inhoud van de box
De schatten hebben een (verschillende) waarde
De schatten zijn binnen het spel overdraagbaar

Volgens de definities uit de Wet op de Kansspelen (WoK) levert dit strijd op met artikel 1 WoK dat het zonder vergunning aanbieden van kansspelen verbiedt. Vier van de tien onderzochte games zijn daarmee illegaal, worden geacht een gemiddeld tot hoog risicopotentieel te hebben en moeten worden aangepast. Bij de andere zes ontbreekt de overdraagbaarheid van de schatten in het spel en wint de speler in die zin dus geen prijs met een economische waarde. Zij gaan vrijuit.

Terug naar die oude voetbalplaatjes. Ook die kostten geld. Ze konden wéér die ene bleke Ierse verdediger met dat matje bevatten of dit keer toch eindelijk de EK-cup? En essentieel: ze werden flink geruild en op de chiquere scholen vast ook voor harde guldens verhandeld. Daarmee in feite dus net als de vier illegale games overdraagbaar binnen hetzelfde verzamelspel!

Maar er zijn ook verschillen. Op het internet zijn heuse online marktplaatsen ontstaan die niet te vergelijken zijn met de analoge schoolpleinen van toen. Dat verkleint het risicopotentieel. Daarnaast worden bij het openen van lootboxes soms elementen gebruikt die bij het openscheuren van de papieren pakjes ontbraken, zoals jackpots, visuele en geluidseffecten en verslaving wekkende 'near wins' bij het net niet winnen van een grote schat.

Daarnaast worden lootboxes aangeboden in de laagdrempelige omgeving van een behendigheidsspel. De Kansspelautoriteit trekt een parallel met de laagdrempelige snackbar waar je vroeger ook binnenliep voor een Cornetto, maar onverhoeds geconfronteerd werd met drie Random Runner-fruitautomaten op rij. Er is een reden waarom dat niet meer mag.

Bovendien wordt meegenomen dat het spelen van een bepaalde game de speler een bepaalde status geeft, met name waar het gaat om zijn uiterlijke presentatie in het spel. Dit zou de speler kunnen stimuleren nog maar een lootbox aan te schaffen in de hoop dat hij daar dit keer wel dat flitsende harnas uithaalt om zijn medespelers te imponeren.

Dat brengt mij terug op het schoolplein waar de populaire kinderen met hun stapels voetbalkaartjes al snel omsingeld werden door een meute Ierse verdedigers met smeekbedes deze te ruilen voor een cup of het embleem van een voetbalbond. Zouden al deze kinderen met de kennis van nu als gokverslaafden aangemerkt moeten worden? Ik denk het niet.

Uit het onderzoek blijkt dat het verschil hem met name zit in alle technische en verslavende foefjes die games tegenwoordig bevatten en natuurlijk het alomtegenwoordige internet waar prijswinnaars en prijsverliezers elkaar al snel weten te vinden en waar de gewonnen prijzen hun concrete marktwaarde krijgen.