IE, media- en privacyrecht zijn constant in beweging. De grenzen worden dagelijks getart. Wat mag net wel, wat mag net niet. Hierin ligt de kern van ons werk. Werk wat ons blijft uitdagen en inspireren.
filter op categorie:
(A)social influencers
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een column over (a)social influencers.
Een gekwalificeerde post = een foto met het logo in beeld, met tags en links van de sponsor, minimaal 96 uur online en gepost tussen 3 en 9. Oh, en 'Post-overs' binnen 3 uur na de gekwalificeerde post zijn verboden!
Ben jij een influencer met 100.000 echte volgers en een gemiddelde van 2.500 likes dan levert zo'n post je 20 euro op, bij iedere 100.000 extra volgers komt daar 20 euro bij. Zakt je invloed onder de 100.000, dan val je terug op de barterdeal en is de kleding zelf je vergoeding. Daarnaast krijg je een commissie van 8 procent als er kleding wordt verkocht met gebruikmaking van de code die je ook moet plaatsen.
Het voorgaande kan zomaar in je contract staan wanneer je als influencer besluit je te laten betalen voor het onder de aandacht brengen van merken en producten. Op zich niets mis mee en voor velen een buitenkans om te leven voor datgene wat zijzelf als hun #passie #happylife #entrepreneurship omschrijven. En wie wil dat nou niet tegenwoordig...?
In het BNR-radioprogramma Beeldbepalers spraken Prisca Ancion-Kors – tot vorig jaar directeur van de Reclame Code Commissie – en ikzelf op 15 januari 2019 over de stand van zaken.
Ancion-Kors benadrukt vooral leuke dingen langs te zien komen en dat het eenvoudig is aan te geven dat iets een cadeautje was of er voor een post betaald is. Daarnaast zouden met name kinderen via voorlichting ook 'mediawijzer' gemaakt kunnen worden om reclame te herkennen.
Mijn eigen ervaring is dat er stiekem heel veel langskomt en er maar mondjesmaat of alleen ergens onopvallend duidelijk wordt gemaakt dat eigenlijk sprake is van een commerciële boodschap. Influencers lopen daarmee het gevaar dat ze de bijl zetten aan de wortel van hun populariteit: hun persoonlijkheid en authenticiteit.
Twee dagen later liet BNN/VARA's Rambam zien dat kinderen slecht scoren bij het herkennen van gesponsorde content en dat sommige influencers werkelijk overal toe bereid zijn. Of het nou gaat om het insmeren van je gezicht met pindakaas (voor een gezonde huid) of het bij jonge kinderen aanprijzen van een explosief en schadelijk energiedrankje: zodra er geld wordt aangeboden lijken adverteerders vrij spel te krijgen op de social media kanalen.
Daarmee is de verwarring compleet. Wat is nog sociale content en waar begint de asociale manipulatie van het publiek? Hoe staat het eigenlijk met de normen en waarden van de influencers? En wat valt er van de overheid en instanties te verwachten?
Ancion-Kors geeft aan dat de zelfregulerende Reclame Code Commissie relatief weinig klachten krijgt. Het Commissariaat voor de Media kwam in 2017 met de speelse Social Code: YouTube en beloofde die in 2018 te zullen evalueren, maar vooralsnog is daar nog niets van vernomen.
Die stilte is misschien wel het gevolg van de in november 2018 aangenomen Richtlijn Audiovisuele Mediadiensten, waarin een onafhankelijke vorm van mediatoezicht wordt gestimuleerd, net als een betere bescherming van kinderen online.
Het zou goed kunnen dat de ook volgens de NOS slecht nageleefde Social Code: YouTube binnen afzienbare tijd wordt vervangen door stevigere nationale wetgeving die het Commissariaat voor de Media de mogelijkheid biedt een compleet andere toon aan te slaan en zo de bloggers, vloggers en Instagrammers de stuipen op het lijf te jagen.
Wat het ook wordt: social influencing is inmiddels niet meer weg te denken uit het media- en marketinglandschap en dat biedt naast maatschappelijke gevaren ook kansen voor jonge ondernemers en merken die wel bereid zijn om op een authentieke en sociale wijze reclame te maken.
#beyourownbrandandstayawayfromimmoraladvertising!