IE, media- en privacyrecht zijn constant in beweging. De grenzen worden dagelijks getart. Wat mag net wel, wat mag net niet. Hierin ligt de kern van ons werk. Werk wat ons blijft uitdagen en inspireren.
Van Kaam Advocaten heeft bijgedragen aan de totstandkoming van de Ars Aequi Wettenbundel IE! Deze bijdrage zorgt ervoor dat de prijs van het boek voor studenten zo laag mogelijk wordt gehouden, waarmee de toegankelijkheid tot dit veelzijdige rechtsgebied wordt bevorderd.
Vind het boek hier: https://arsaequi.nl/product/intellectuele-eigendom-2022/
Na een teleurstellende ervaring met een product of dienst van een bedrijf, wil het wel eens gebeuren dat iemand de neiging heeft om zijn of haar ongenoegen daarover te uiten. Dit kan in de eerste plaats binnen de persoonlijke kring van familie en vrienden, maar dit kan natuurlijk ook via platforms zoals Google Maps of Trustpilot als een review of recensie.
Dit is op zichzelf geen enkel probleem. Integendeel, het kan ook juist bijdragen aan de bescherming van consumenten en/of aan de reputatie van een bedrijf. Consumenten kunnen aan de hand van de reviews immers bepalen of ze een bepaald product willen aanschaffen of gebruik willen maken van een bepaalde dienst, en een bedrijf kan er baat bij hebben dat toekomstige klanten zien wat er van het bedrijf gevonden wordt (indien dit positief is).
Reviews worden echter problematisch wanneer zij niet de eigen ervaring van consumenten weergeven, oftewel: fake reviews. In dit blog zal dit fenomeen vanuit een juridisch oogpunt besproken worden.
Inspiratie
Het zal je maar gebeuren. Het ene moment ben je recepten op je socials aan het posten en het andere moment word je beschuldigd van plagiaat (lees: auteursrechtinbreuk). Dat is precies wat Sonja Bakker overkwam. Zo schreven verschillende media over haar verwijdering van Instagram. Zij zou recepten en foto's van andere foodbloggers hebben overgenomen op haar eigen sociale media. Nadat haar (Instagram) account meerdere keren is gerapporteerd, is deze verwijderd.
Het is niet ongebruikelijk dat er wel eens naar collega's gekeken wordt ter inspiratie. Dit is aan de orde van de dag en komt voor in vrijwel alle branches. Maar waar ligt de grens? En hoeveel 'inspiratie' mag je uit andermans werk halen voordat sprake is van inbreuk?
Aangezien het vraagstuk van plagiaat op recepten een auteursrechtelijk vraagstuk is, moet in de eerste plaats de vraag beantwoord worden of een recept überhaupt wel auteursrechtelijk beschermd kan worden.
Voor Mediaforum schreven Jurian van Groenendaal en Bertil van Kaam dit jaar de Kroniek Persrecht met een overzicht van opmerkelijke en interessante perszaken uit 2020.
Terwijl de juridische praktijk onder druk van de coronapandemie worstelt met Skype-zittingen en lege zittingszalen, zijn pers en media volop actief gebleven in 2020.
Van Kaam IP, Media & Privacy is trotse partner van Amsterdam Fashion Week en sponsor van Lichting 2020!
Op 5 en 6 juli 2021 presenteerden de veertien beste graduates van de zeven Nederlandse modeacademies zichzelf en hun uiteenlopende werken aan een (inter)nationale vakjury en -publiek in Hermitage Amsterdam.
Langzaam maar zeker gaan de deuren van het slot en komt de wereld uit de lockdown. Na een tijdlang stil te hebben gelegen begint ook de film- entertainment branche weer op gang te komen. Zo gaat de productie van verschillende films - zoals The Batman en Avatar 2 - weer van start. Natuurlijk wel met de nodige gezondheidsmaatregelen, want een grote set waar veel mensen naast elkaar werken is natuurlijk niet zonder risico. Universal schijnt zelfs 5 miljoen dollar uit te hebben gegeven aan haar veiligheidsplan, on-site artsen en handreinigings-stations. Het is dan ook goed te begrijpen dat studio's en productiemaatschappijen graag de temperatuur van hun werknemers/opdrachtnemers zouden willen meten alvorens ze tot de filmset toe te laten.
De vraag is echter: mag dat?
Het Gerechtshof Amsterdam heeft met haar arrest van 23 juni 2020 een streep gezet door de eerdere uitspraken van de Rechtbank Amsterdam uit 2016. Het hof is van oordeel dat AVROTROS niet onrechtmatig heeft gehandeld jegens Terumo met haar uitzendingen van 23 maart en 15 april 2015 over problemen met de productie van injectienaalden bij Terumo alsmede de controle binnen haar distributiecentrum.
Volgens het hof vindt de kern van de eerste uitzending voldoende steun in het feitenmateriaal ten tijde van de uitzending. AVROTROS heeft waarde mogen hechten aan de beweringen van klokkenluiders en beschikte over een grote hoeveelheid interne stukken van Terumo waaruit zij in redelijkheid heeft mogen afleiden dat er injectienaalden met lijmresten op de markt kwamen.
Nu we nog een kleine maand op de start van het Formule 1 seizoen moeten wachten komt het nieuws over de recente juridische crash van Verstappen als geroepen. Verstappen lag comfortabel op winst toen hij Picnic via de Rechtbank Amsterdam tot een schadevergoeding van € 150.000,- aan gederfde reclame-inkomsten dwong. Het Hof Amsterdam zet hier deze week een streep door.
Verstappen kan geen beroep doen op zijn portretrecht en dus zal de schadevergoeding aan Picnic en dus aan winnaar Michiel Muller terugbetaald moeten worden.
Als ik een foto of video op Instagram post is deze dan zonder mijn toestemming te gebruiken door derden, ook op een ander platform? Een Amerikaanse rechter oordeelde op 13 april 2020 bevestigend.
Hierna zal kort worden stilgestaan bij deze uitspraak. Daarna zal nader worden toegelicht hoe in Europa en Nederland wordt gedacht over het embedden van auteursrechtelijk beschermde werken.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een column over het kort geding aangespannen door Baudet tegen het VPRO-programma 'Buitenhof'.
De Rechtbank Midden-Nederland wees op 25 maart 2020 vonnis in het kort geding dat Thierry Baudet heeft aangespannen tegen de VPRO en het programma Buitenhof. De rechter gaat niet mee in het verwijt dat sprake zou zijn van karaktermoord op Baudet en wijst de gevorderde rectificatie af.
Steen des aanstoots is een parafrasering van de presentatrice van het programma. Zij vatte Baudet's uitspraken in de Tweede Kamer dat de EU veerdiensten op zou zetten teneinde Afrikaanse immigranten de nationale identiteit van Europa te verzwakken samen met de opmerking dat Baudet de EU verwijt het plan te hebben het blanke Europese ras te vervangen door Afrikaanse immigranten.
"Gebrekkig", volgens de rechter nu de gewichtige en negatieve woorden blank, ras en vervanging in de betreffende uitspraken ontbreken maar daarmee nog niet onrechtmatig van de VPRO.
(actueel na verlenging overheidsmaatregelen tot 1 juni 2020)
Het zijn onwerkelijke tijden. Ter bestrijding van de verspreiding van COVID-19 worden wereldwijd ongekende overheidsmaatregelen getroffen. Terechte maatregelen, maar ze hebben ook enorme gevolgen voor de economie. Eén van de branches die hier heel hard door getroffen wordt is de entertainmentsector. De maatregelen zijn er immers in de kern op gericht om te voorkomen dat het virus zich verspreidt, en daarvoor is het simpelweg onverstandig als grote groepen mensen samenkomen. Voor de evenementenbranche – en alle andere sectoren die afhankelijk zijn van bezoekersaantallen – is de toekomst onzeker. De overheidsmaatregelen golden aanvankelijk tot 6 april 2020. Op 23 maart zijn deze aangescherpt en verlengd tot 1 juni 2020. Het is onduidelijk hoe lang de overheidsmaatregelen uiteindelijk van kracht zullen blijven.
Er is al veel gezegd en geschreven over de annulering van evenementen en de juridische gevolgen daarvan. Veel schrijvers melden dat tickets altijd terugbetaald moeten worden. Professionele partijen zouden met lege handen achterblijven en onderling ook weinig juridische opties hebben. In dit blog zullen wij stilstaan bij een aantal onderbelichte aspecten en de juridische opties voor professionals in de branche. Er zijn zeker mogelijkheden om een overeenkomst op te schorten, te wijzigen of de schade op andere wijze te beperken.
Vorig jaar gooide het Amerikaanse Supreme Court het verbod op de registratie van 'immorele' of 'schandalige' merken overboord.(1) Het verbod was in strijd met de vrije meningsuiting, en daarmee ongrondwettig. In hun minderheidsopinie waarschuwden enkele rechters destijds voor een weinig smaakvolle toekomst waarin "the most vulgar, profane or obscene words and images imaginable" als merk zouden worden ingeschreven. Helemaal ongelijk kregen ze niet: op de dag van de uitspraak probeerde men onder meer 'fuck you you fucking fuck' en 'same shit different day' als merk te registreren. Vorige week was het de beurt aan de hoogste rechter van de Europese Unie, het Hof van Justitie (HvJEU), om zich uit te spreken over vulgaire merken.(2)
De zaak ging om het volgende. Producent Constantin Film van de Duitse film Fack ju Göhte, wilde de titel registreren als Uniemerk. Volgens het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie (EUIPO) was de titel echter vulgair en beledigend, en daarmee in strijd met de goede zeden. Op grond van artikel 7 lid 1f van verordening nr. 207/2009 (de oude Uniemerkverordening) werd de inschrijving daarom afgewezen. Na een gefaalde procedure bij het Gerecht van de EU, wendde Constantin Film zich tot het HvJEU.
Op 26 november 2019 heeft AVROTROS in het programma Opgelicht?! aandacht besteed aan de activiteiten van de Kluivert Dog Rescue Foundation (KDRF) op Curaçao. Deze stichting is anderhalf jaar geleden op initiatief van Rosanna Kluivert opgericht om het hondenleed op Curaçao tegen te gaan. In de uitzending wordt aandacht besteed aan wat de stichting precies bereikt heeft en wordt de balans opgemaakt. Naar voren komt dat KDRF onduidelijk is geweest in haar communicatie en de zaken grootser heeft voorgedaan dan ze in werkelijkheid blijken te zijn. Ook vraagt het programma zich af wat er met de donatiegelden is gebeurd.
KDRF en Kluivert voeren aan dat de uitzending ernstige, tendentieuze beschuldigingen en onvolledigheden bevat, waardoor bewust een onjuist beeld is geschetst. Zij eisten in kort geding meerdere rectificaties en verwijdering van de uitzending, maar de voorzieningenrechter van de Rb. Midden-Nederland heeft op 29 januari 2020 alle vorderingen afgewezen.
Het kan iedereen overkomen: een deurwaarder komt langs en overhandigt u een dagvaarding (de juridische term hiervoor is ‘betekening’). Met de betekening van een dagvaarding begint een procedure bij de civiele rechter. In deze blog leggen wij uit wat een dagvaarding is en hoe een procedure bij de civiele rechter verloopt.
Regelmatig krijgen wij de vraag wat het verschil is tussen een merk en handelsnaam en hoe je deze rechten het beste kunt beschermen of registreren. In deze blog leggen wij dit u graag uit.
De biografie over Johan Cruijff hoeft niet uit de handel. Wel moet een zinsnede uit het boek worden gerectificeerd. Zo bepaalt de kort geding rechter te Amsterdam in een mondelinge uitspraak van 15 november 2019. Een mooi voorbeeld van 'snelprocedereren'.
Een overeenkomst hoeft in de meeste gevallen niet schriftelijk te worden vastgelegd om geldig te zijn. Mondelinge overeenkomsten zijn dus net zo rechtsgeldig als schriftelijke overeenkomsten, maar om te bewijzen wát er is afgesproken, is een schriftelijke overeenkomst wel heel handig. Dit blijkt maar weer uit een recent arrest van het Gerechtshof Den Haag waarin uitleg wordt gegeven aan een mondelinge overeenkomst.
De rechtbank Overijssel heeft in de uitspraak van 28 mei 2019 als eerste rechter in Nederland schadevergoeding toegekend op basis van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG).
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een column over de 'Liegebeest van het jaar' verkiezing.
Het zijn bewuste tijden met steeds meer oog voor leed dat het gevolg is van onze uitdijende consumptiemaatschappij. Naast strengere regelgeving, levert dat ook maatschappelijke verontwaardiging op en vorige week weer de verkiezing van Liegebeest 2019 voor misleiding en leugenachtige claims over dierenwelzijn.
Liegebeest van het jaar was dit keer met 7000 van de 19.000 stemmen Albert Heijn die claimt dat haar AH-kip "meer ruimte" zou hebben dan andere kippen. Met één A4-tje per kip en geen daglicht, scoort de AH-kip echter het slechtst van alle aanbieders, aldus Stichting Wakker Dier.
De Rechtbank Den Haag wees vorige maand een interessant vonnis over de bescherming van winkelinrichtingen/interieurs. Conclusie: het interieurontwerp van de winkels van Shoebaloo geniet auteursrechtelijke bescherming. Een open deur of een interessante overwinning voor rechthebbenden?
Shoebaloo / Invert: inbreuk
Wat speelde er? Shoebaloo, een keten van high-end schoenenwinkels staat mede bekend vanwege haar karakteristieke interieur. Hoogglans witte wanden, uitgolvende displays, felle ledverlichting (zie bovenste foto); over smaak valt te twisten maar je herkent de winkels direct. Het interieur is een ontwerp van het architectenbureau MVSA en geïnspireerd op de geërodeerde lagen van de Amerikaanse Antilope Canyons, zo verklaart MVSA. Het interieur van de schoenenwinkel Invert te Antwerpen (onderste foto's) lijkt volgens Shoebaloo en MVSA wel heel erg op dat van de Shoebaloo-winkels en zij stellen dat Invert daarmee inbreuk maakt op het auteursrecht van MVSA. Zie het vonnis voor meer foto's. Invert betwist dat het interieur van de Shoebaloo-winkels auteursrechtelijke bescherming toekomt en stelt dat van inbreuk geen sprake is. In de procedure focussen Shoebaloo en MVSA zich op de wandbekleding en niet het gehele interieur in combinatie met de vloer en het plafond, hetgeen hierna van belang zal blijken.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een column over het Telegraaf-artikel rondom de arrestatie van de zoon van Femke Halsema.
Vorige week was iedereen druk met het Telegraaf-artikel over de arrestatie van de 15-jarige zoon van de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema. Inmiddels is het weer rustig en was er tijd voor bezinning. Juridische bezinning, in mijn geval.
Dat werd overigens tijd, want de objectiviteit leek ver te zoeken. Femke-fans vonden het Telegraaf-artikel per definitie een onacceptabele persoonlijke aanval; de meer rechts-liberale kant van het spectrum zag hier het sluitende bewijs dat moraalpolitica Halsema boter op het hoofd heeft. Maar hoe zit het nu juridisch met zo'n publicatie als die van de Telegraaf? Waren de drie pagina's met chocoladeletters onrechtmatig?
Iedereen kan een merk registreren en bepalen wát er geregistreerd wordt. Net als bij domeinnamen bestaat er niet zoiets als een absoluut recht op een bepaalde merknaam, simpelweg omdat jij zo heet en degene die een merk registreert niet. Dat betekent dus dat iedereen de naam van de bekende voetballer NEYMAR kan registreren.
Het Commissariaat voor de Media (CvdM) heeft de handhaving op vermijdbare uitingen medio 2018 opgevoerd nadat de laatste jaren meer overtredingen werden geconstateerd. Dit heeft al geleid tot een hoge boete voor zowel de AVROTROS als de KRO-NCRV. Daarnaast is laatstgenoemde door het CvdM op de vingers getikt voor het verkeerd inrichten van haar bedrijfsprocessen rondom het onderzoek naar de nevenfunctie van Yvon Jaspers.
Wat ging er mis en wat kunnen we hieruit concluderen?
In de drie zaken die in deze noot worden besproken, staat een auteursrechtinbreuk op één of meerdere foto's centraal en doen eiseressen tevergeefs een beroep op artikel 1019h Rv waarin de volledige proceskostenveroordeling is neergelegd.
In de Volkskrant reageert Remco Klöters op een webhostingbedrijf dat een klant wegzet als wanbetaler op haar eigen website na een oorspronkelijke betalingsachterstand van nog geen vijf euro:
"Dit lijkt me een onrechtmatige daad van Versio. Bij dit soort zaken maakt een rechter altijd een afweging tussen de aantasting van de goede naam en de geleden schade aan de ene kant, en vrijheid van meningsuiting aan de andere kant. De botheid van deze actie staat niet in verhouding tot het recht je te mogen uiten, nog los van of het klopt. Dit is gewoon dwang. Ook denk ik niet dat een webhostingbedrijf zomaar sites van klanten mag kapen."
Lees het volledige artikel hier
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een column over (a)social influencers.
Een gekwalificeerde post = een foto met het logo in beeld, met tags en links van de sponsor, minimaal 96 uur online en gepost tussen 3 en 9. Oh, en 'Post-overs' binnen 3 uur na de gekwalificeerde post zijn verboden!
Ben jij een influencer met 100.000 echte volgers en een gemiddelde van 2.500 likes dan levert zo'n post je 20 euro op, bij iedere 100.000 extra volgers komt daar 20 euro bij. Zakt je invloed onder de 100.000, dan val je terug op de barterdeal en is de kleding zelf je vergoeding. Daarnaast krijg je een commissie van 8 procent als er kleding wordt verkocht met gebruikmaking van de code die je ook moet plaatsen.
Het voorgaande kan zomaar in je contract staan wanneer je als influencer besluit je te laten betalen voor het onder de aandacht brengen van merken en producten. Op zich niets mis mee en voor velen een buitenkans om te leven voor datgene wat zijzelf als hun #passie #happylife #entrepreneurship omschrijven. En wie wil dat nou niet tegenwoordig...?
In het BNR-radioprogramma Beeldbepalers spraken Prisca Ancion-Kors – tot vorig jaar directeur van de Reclame Code Commissie – en ikzelf op 15 januari 2019 over de stand van zaken.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een column over fake claims en reportages.
Vorige maand wees de Amsterdamse kortgedingrechter een vonnis over een fake PVV-campagne af. Fake, want het was een campagne voor DENK.
Althans, misschien was dat ook wel fake en heeft het betrokken reclamebureau op eigen houtje gehandeld toen ze de banners proefdraaide in het buitenland. Of deed het dat zelfs in opdracht van stalkende journalisten van het BNNVARA programma De Nieuws BV, zoals DENK al snel riposteerde?
Dat je televisie kunt kijken op je hotelkamer of de zinderende ontknoping van de Eredivisie op groot scherm kunt volgen in een café is voor weinig mensen een verrassing. Dat uitbaters daar een licentie voor moeten aanschaffen, blijkt voor hen soms nog wél een verrassing. In twee recente zaken werden een hotel- en een coffeeshopeigenaar op de vingers getikt vanwege hun televisietoestel(len). Hoe zit dat?
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over het geschil tussen het Anne Frank Fonds en de Anne Frank Stichting over het tentoonstellen van brieven van Otto Frank.
Mag het Anne Frank Huis drie brieven van Otto Frank tentoonstellen? Het Hof Amsterdam oordeelde van niet omdat de auteursrechten bij het Anne Frank Fonds liggen. Ook het eigendom van de brieven of de vrijheid tot het verstrekken van informatie doen daar niets aan af.
Het Commissariaat voor de Media (CvdM) heeft op 17 november 2017 de "Social Code: YouTube" gelanceerd. Deze code is door het CvdM in samenwerking met de bekendste YouTube sterren tot stand gebracht en beoogt meer transparantie rond reclame en sponsering door social influencers.
Van Kaam advocaten zoekt ter versterking van haar team per direct een ambitieuze paralegal.
Ben jij dat net of bijna afgestudeerde IE-talent dat niet kan wachten de opgedane kennis in de praktijk te brengen en op zoek is naar een kantoor waar dicht op het vuur kan worden gewerkt aan aansprekende zaken?
Interesse? Lees hier meer over de vacature.
Zes en een half jaar na het vonnis in eerste aanleg heeft de Hoge Raad op 29 september jl. het beroep in cassatie van Pretium inzake de vordering tot afgifte van ruw beeld- en geluidsmateriaal verworpen en deze afgifte daarmee definitief als strijdig met art. 10 EVRM geoordeeld. Het arrest van het Hof Den Haag van 22 december 2015 is daarmee bekrachtigd.
Het hof heeft terecht geoordeeld dat de door Pretium op grond van artikel 843a Rv gevorderde afgifte van het ruwe beeld- en geluidsmateriaal moet worden afgewezen, gelet op het aan AVROTROS toekomende recht op vrije meningsuiting en nieuwsgaring. In tegenstelling tot hetgeen Pretium heeft aangevoerd is voor afgifte niet vereist dat alle alternatieve wijzen van bewijsgaring uitgeput of afwezig dienen te zijn. Het hof mocht oordelen dat door het onbenut laten van de mogelijkheid tot getuigenverhoor door Pretium de met de afgifte veroorzaakte beperking van de uitingsvrijheid van Avrotros ontoelaatbaar was. Dit zou in strijd zijn met de met de voor art. 10 lid 2 essentiële eisen van proportionaliteit en subsidiariteit.
Aan eerdere columns over het gebruik van auteursrechtelijke werken en de diverse excuses die daarvoor in de rechtspraak worden aangevoerd, kan nu een worden toegevoegd: over een uitspraak over de invloed van de gebruiksvoorwaarden van Facebook.
De zaak is simpel. Het bedrijf Drankgigant wil haar website vullen met foto's en gebruikt daarvoor een afbeelding van een rijdende PostNL-bus. De foto komt echter niet van PostNL of de fotograaf, maar is van Facebook geplukt en de fotograaf wil alsnog een vergoeding. Amateuristisch zou je denken, want waarom zou je niet even bij PostNL informeren of ze je met een leuke foto of een icoontje kunnen helpen bij het communiceren van je bezorgservice?
Drankgigant heeft daarmee al de schijn tegen, maar komt met een spannend verweer: de voorwaarden van Facebook zouden meebrengen dat het haar vrijstond de foto vrijelijk te gebruiken.
De Hoge Raad heeft op 7 juli 2017 in de zaak Nanada vs. Golden Earring beslist dat het hof de zaak opnieuw moet beoordelen. De zaak draait om het beëindigen van muziekuitgavecontracten tussen muziekuitgever Nanada en de bandleden van Golden Earring.
Ondanks het feit dat met het arrest geen einde wordt gebracht aan het langlopende conflict tussen partijen is het wel een goed moment alvast de balans op te maken. Wanneer zijn muziekuitgave-overeenkomsten opzegbaar?
Recent heeft de Hoge Raad geoordeeld over het leerstuk van 'slaafse nabootsing'. Dit leerstuk speelt wanneer een partij wil opkomen tegen nabootsing van zijn product, maar er geen merk- of modelrecht (meer) is waar hij zich op kan beroepen.
Een partij die een beroep wil doen op dit leerstuk (bijvoorbeeld in verband met namaak van zijn producten) dient deze namaak voldoende tegen te gaan, aldus de Hoge Raad. Dit kan bijvoorbeeld door het versturen van sommatiebrieven of het starten van juridische procedures.
Maar eerst: wat houdt slaafse nabootsing nou precies in? En waarin verschilt het van het auteursrecht?
Portretrecht speelt een grote rol in de mediabranche, uitgavesector en op internet. Reclames met lookalikes, fotoreportages in tijdschriften of kranten en op televisie of in films.
Wanneer kan iemand zich verzetten tegen een publicatie waarop hij/zij is afgebeeld? Hoe ver reikt de vrijheid van meningsuiting van degene die openbaart?
Wanneer een portret?
Het begrip 'portret' moet ruim worden geïnterpreteerd. Zo is niet alleen de foto van een gezicht of kenmerkende lichaamshouding (Naturiste-arrest) een portret, maar kan in bepaalde gevallen ook een afbeelding of video van een lookalike (zie Gouden Gids tegen Yellow Bear over de lookalike Katja Schuurman) een portret zijn. Iemand hoeft dus niet per se zelf geportretteerd te zijn. Daarbij is wel van belang dat de lookalike duidelijk dient te verwijzen naar de betrokkene.
Hoe ver willen we gaan om onze nationale veiligheid te beschermen? Welk belang hechten nog aan bescherming van onze privacy?
Vragen die ook recent naar voren kwam tijdens het debat in de Tweede Kamer over de nieuwe Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten ('de aftapwet'). De Tweede Kamer heeft ingestemd met deze wet. In dit stuk wordt ingegaan op de inhoud van deze wet, de gevolgen voor de individuele burger en wordt eveneens ingegaan op bovenstaande vragen.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over de procedure omtrent de vierdelige dramaserie 'De Maatschap'. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
Mag je een serie maken waarin geanonimiseerde, maar toch zeer herkenbare figuren optreden? Dat is in essentie de vraag in de procedure die straatvechter en voormalig advocaat mr. Robert Moszkowicz tegen de VPRO en de makers van de serie 'De Maatschap' heeft aangespannen.
Inleiding
Handelsagenten genieten op grond van de wet een hoge mate van bescherming. Toch is een hoog niveau van bescherming in de praktijk soms lastig te halen. Dat komt omdat vaak sprake is van grensoverschrijdende handel, waardoor het praktisch en juridisch moeilijk is de leverancier aan te spreken. Er bestaan internationaal verschillen in de toepassing van het agentuurrecht. En met name ook op het gebied van overeenkomsten- en procesrecht.
Van Kaam IP & Media is een samenwerkingsverband aangegaan met het Amsterdamse community platform Amsterdam Made. Bij dit platform zijn meer dan 200 verschillende Amsterdamse 'makers' aangesloten, die zich bezig houden met het ontwerpen en produceren van duurzame producten. Denk aan o.a. Ace & Tate, Brandt & Levie en Brouwerij 't IJ.
De tongen zijn losgemaakt door het langverwachte arrest inzake GeenStijl /Sanoma, ook wel de Playboy-zaak genoemd. Het Hof van Justitie ('HvJEU') is van oordeel dat het plaatsen van hyperlinks geen auteursrechtinbreuk oplevert, tenzij degene die de hyperlink plaatst weet of behoort te weten dat de content waarnaar hij verwijst illegaal gepubliceerd is en hij een winstoogmerk heeft.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over het al dan niet rechtmatig uitgezonden interview van PowNed met een Syrische vluchteling over homoseksualiteit en een testikelaandoening. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
Interviews met vluchtelingen zijn schaars, alleen al omdat het Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers (COA) journalisten uitsluitend op afspraak toegang biedt. Een PowNews-journaliste komt toch binnen en interviewt een Syrische vluchteling onder het mom van een schoolopdracht. Een klein jaar later wijst het Hof Amsterdam een interessant arrest waarin de uitlatingen over het centrum en homoseksualiteit wel en over een akelige testikelaandoening niet door de uitingsvrijheid beschermd worden.
Het merkenrecht kent inmiddels een lange geschiedenis met spraakmakende arresten. De alsmaar ontwikkelde digitale samenleving brengt steeds meer nieuwe mogelijkheden met zich mee. De Europese agenda werd daarom een aantal jaren geleden aangevuld: de regels omtrent het intellectueel eigendomsrecht versterken en moderniseren. Op het gebied van het merkenrecht is inmiddels de nieuwe Uniemerkverordening en de gewijzigde merkenrichtlijn in werking getreden. Deze zouden de huidige regelgeving doeltreffender, efficiënter en meer samenhangend moeten maken. In hoeverre beïnvloeden deze nieuwe regels de mogelijkheid tot het deponeren van klanken en geuren als merk?
De Engelse zanger Ed Sheeran wordt beschuldigd van het plegen van auteursrechtinbreuk. De beschuldigingen komen van tekstschrijvers Martin Harrington en Thomas Leonard, welke het nummer 'Amazing' (gezongen door Matt Cardle) schreven. Volgens hen vertonen de nummers 'Photograph' en 'Amazing' zulke gelijkenissen dat niet anders geconcludeerd kan worden dat Sheeran het nummer heeft gekopieerd.
Deze gelijkenissen bestaan volgens de schrijvers uit:
- identieke tonen en een identiek ritme (welke voornamelijk in het refrein terugkomen);
- identieke tekst; alsmede
- een overeenstemmende stijl.
Hoe zou een dergelijke zaak in Nederland beoordeeld worden? Is er sprake van overeenstemming? En: komen de aspecten zoals hierboven beschreven eigenlijk wel voor bescherming in aanmerking?
De Europese Commissie is hard op weg met haar Digital Market Strategy. In dat kader heeft zij onlangs haar voorstel voor een nieuwe versie van de Richtlijn audiovisuele mediadiensten gepresenteerd. Het betreft een update die meer ingespeeld moet zijn op de huidige wijze waarop we ons blootstellen aan audiovisuele media. Zie ook dit informatieve artikel van consultancy.nl over de verschuiving van de tv-markt.
De huidige richtlijn is van toepassing op zowel commerciële als publieke omroepinstellingen. Met de nieuwe regels komen daar ook aanbieders van VOD-diensten en online video-platforms bij. Met het voorstel van de Commissie worden de regels voor omroepen soepeler, terwijl video-platforms juist verplichtingen opgelegd krijgen. De Commissie vindt dat ook aanbieders van laatstgenoemde diensten onder de reikwijdte van de richtlijn behoren te vallen. Hierna volgt een korte uiteenzetting van het voorstel.
Inleiding
Het is de zwaarst belobbyde Europese wetgeving ooit. De Algemene verordening gegevensbescherming. Er werden in totaal om en nabij 4000 amendementen op ingediend. De verordening heeft een grote invloed op organisaties die persoonsgegevens verwerken, waaronder Google en social media platforms. Geen wonder dat juist deze partijen zich intensief hebben bemoeid met de tekst van de nieuwe verordening. Niet alleen deze grote partijen maar ook de gemiddelde MKB'er die persoonsgegevens verwerkt moet zich houden aan de nieuwe regels. Deze zullen op 25 mei 2018 rechtstreeks van toepassing zijn in heel Europa en het nodige veranderen op het gebied van bescherming van persoonsgegevens. Hierna volgt een korte analyse van de belangrijkste aandachtspunten.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over vergoeding voor het gebruik van het portretrecht van voormalig bondscoach Van Gaal. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
Weinig evenementen zullen voor de middenstand zo lucratief zijn als het WK voetbal. Als we meedoen tenminste... Maar niet alles kan. Eind januari veroordeelde de rechter in Amsterdam een reclamebureau voor het gebruik van het portret van Van Gaal tot een vergoeding van € 25.000,-. Hoe komt de rechter tot zo'n bedrag?
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over online nep-reviews. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
"False, misleading and inauthentic!", aldus Amazon over de reviews die door meer dan duizend reviewers tegen betaling op haar website zijn geplaatst. Na in april 2015 al wat websites te hebben aangepakt waar tegen betaling nep-reviews werden aangeboden, is het vizier nu gericht op de 'reviewers' zelf. Zij zijn vorige maand in Seattle voor de rechter gesleept.
Wie wordt er tegenwoordig niet dagelijks vriendelijk en dringend verzocht de Facebook-pagina van de lokale bakker te liken, het net afgekapte callcentergesprek te waarderen en toch vooral vijf sterren te geven aan die norse taxichauffeur. Het belang van likes, reviews en ratings is tegenwoordig onomstreden.
Met de toename van dit belang neemt helaas ook de betrouwbaarheid daarvan af en er verschijnen steeds vaker berichten over
onbetrouwbare, false reviews.
Het Hof van Justitie van de Europese Unie (''HvJ EU'') heeft een belangrijk arrest gewezen in een zaak over het doorgeven en opslaan van Europese persoonsgegevens in de Verenigde Staten. Het hof heeft bepaald dat de Europese 'Safe Harbour' beschikking onvoldoende waarborgen biedt voor een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens. Op grond van deze beschikking kregen ondernemingen als Google, Facebook, Microsoft, Apple, Amazon en Twitter toestemming om gegevens van Europeanen in de VS op te slaan. In totaal geven ruim 5000 bedrijven persoonsgegevens door op grond van de Safe Harbour regels.
Achtergrond: Schrems vs. Facebook
Het arrest is de eindbeslissing in een procedure tussen de Oostenrijkse student Maximillian Schrems en Facebook. Alle Facebook-abonnees woonachtig in Europa moeten bij hun inschrijving een overeenkomst sluiten met Facebook Ireland, een dochtermaatschappij van het in de VS gevestigde Facebook Inc. De gegevens die door gebruikers op Facebook worden geplaatst worden vanuit Ierland geheel of gedeeltelijk doorgegeven naar en bewaard op servers van Facebook in de VS, waar de gegevens worden verwerkt. Schrems diende hierover een klacht in bij de Ierse privacytoezichthouder (de Data Protection Commissioner). Volgens hem bieden het geldende recht en de praktijk van de VS omtrent databescherming onvoldoende bescherming tegen surveillance van de naar dat land doorgegeven gegevens door overheidsinstanties. In dat verband verwijst hij naar de onthullingen van Edward Snowden in 2013 over de activiteiten van de Amerikaanse inlichtingendiensten en in het bijzonder de National Security Agency (''NSA'').
De Ierse toezichthouder wees de klacht van Schrems af onder verwijzing naar een beschikking van de Europese Commissie uit 2000 (de zogenoemde Safe Harbour beschikking) waarin is bepaald dat de VS in het kader van haar Safe Harbour regels een passend niveau van bescherming van de doorgegeven persoonsgegevens biedt. Scherms stapte hierop naar het Ierse Hooggerechtshof, die de kwestie vervolgens doorverwees naar het Europese hof.
Het staat vast: op het liedje 'Happy Birthday' rust geen auteursrecht. Dit heeft de Amerikaanse rechter op 22 september 2015 geoordeeld. Warner/Chappell Music claimde het auteursrecht op de verjaardagsklassieker. Volgens berekeningen zou Warner/Chappell jaarlijks zo'n 2 miljoen dollar verdienen aan de auteursrechten op het nummer.
De discussie omtrent het auteursrecht van Happy Birthday is een tijdje geleden begonnen door documentairemaakster Jennifer Nelson. Zij maakte een film over het liedje en ontving voor het gebruik van het liedje in haar film een rekening van Warner/Chappell. Ze twijfelde of de claim van Warner/Chappel wel terecht was en stapte naar de rechter.
Na Frankrijk, Italië en Turkije is nu ook Nederland aan de beurt. G+J media lanceert de 'modebijbel' voor mannen: VOGUE Man. Vanaf donderdag 24 september ligt deze in de schappen.
VOGUE Man is een brand-extension van de Nederlandse editie van het internationaal befaamde high-fashion magazine VOGUE. De allereerste editie bevat onder andere modeseries geïnspireerd op Nederlandse stijliconen uit het verleden, zoals Ramses Shaffy en Johan Cruijf. Daarnaast bevat het een dubbelinterview met fotograaf en regisseur Anton Corbijn en acteur Dane DeHaan over Corbijns laatste film 'Life'.
Per 1 juli 2015 is het nieuwe auteurscontractenrecht in werking getreden. Zoals u kunt lezen in onze laatste update heeft deze wetswijziging gevolgen voor zowel makers als exploitanten van auteursrechtelijk beschermde werken. De nieuwe regels zijn dan ook belangrijk voor de contractspraktijk van alle mediabranches. Zijn uw contracten al up-to-date?
Het team van Van Kaam advocaten biedt u de mogelijkheid tot een Contract Check voor zowel bestaande als nieuwe contracten en/of algemene voorwaarden betreffende de exploitatie, licentiering en/of uitgave van auteursrechtelijk beschermde werken.
Op 1 juli 2015 is de Wet auteurscontractenrecht officieel in werking getreden. De wet beoogt de contractuele positie van auteurs en uitvoerend kunstenaars ten opzichte van de exploitanten van hun werken te verbeteren.
Met de wet wordt de Auteurswet 1912 onder andere uitgebreid met een nieuw hoofdstuk: 'Hoofdstuk IA de exploitatieovereenkomst'. De bepalingen in dit hoofdstuk zien alleen op overeenkomsten tussen makers en exploitanten en dus niet op overeenkomsten inzake het gebruik van een werk door een opdrachtgever, eenvoudige gebruikslicenties of andere overeenkomsten met gebruikers.
De belangrijkste wijzigingen conform de Wet auteurscontractenrecht op een rij:
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over de aansprakelijkheid van nieuwswebsites voor reacties van hun gebruikers. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
bloody shitheads... (...) sick jew! / go and drown yourself / (...) assholes fck / Lynching, to warn the other [islanders] and would-be men.
Ziehier een selectie van weinig verheffende, maar op zichzelf ook weer niet helemaal opmerkelijke commentaren van Estse lezers van de Delfi-website (www.delfi.ee), een grote commerciële Estse nieuwssite, vergelijkbaar met Nu.nl.
Delfi publiceert dagelijks 330 artikelen, waar dagelijks gemiddeld 10.000 (!) veelal anonieme reacties op gegeven worden.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over het merkrecht van Roy Donders. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
Kent u het laatste verdienmodel uit de marketing al? Kaap de naam van een bekende Nederlander als merk en stel je vervolgens voor als de nieuwe 'strategische, creatieve online partner van merken', zoals een marketingbureau uit Waalwijk vorig jaar deed.
Voor het tijdschrift Mediaforum schreef Bertil van Kaam een opinie over het beleid van het Commissariaat voor de Media. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het gehele artikel.
'Met een rechte rug' kopt de column van Commissaris De Cock Buning in Broadcastmagazine van enkele weken geleden. Ze verbaast zich daar over de verontwaardiging die in medialand is ontstaan over twee recentelijk door het Commissariaat opgelegde boetes. De NTR krijgt een boete van € 150.000,- voor het programma Sinterklaasjournaal en Omroep Max een boete van € 162.000,- voor het programma Heel Holland Bakt. Volgens De Cock Buning is de Mediawet duidelijk - zij ziet het liefst dat de omroepen zeggen: 'jullie hebben gelijk, wij accepteren de boete en voorkomen in de toekomst verdere overtredingen'. Maar met de nieuwe koers van het Commissariaat is het de vraag of dat wel realistisch is. Beide beschikkingen laten immers zien dat het Commissariaat de normen uit de Mediawet opnieuw en ruimer dan voorheen interpreteert en daaraan stevige boetes verbindt.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over het recht om vergeten te worden. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
Een klein jaar nadat zoekmachine Google door het Europese Hof van Justitie bevolen werd het recht om vergeten te worden te garanderen, is het tijd voor een update. Ik schreef hier vorig jaar al over. Is het eenvoudig een dergelijk verzoek gehonoreerd te krijgen? En als het mislukt, is de Nederlandse rechter bereid in te grijpen en het recht te handhaven? Op 31 maart 2015 oordeelde het Hof Amsterdam hier voor het eerst over.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over het recht op je eigen naam. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
Stel: je bent een trotse Italiaanse, luisterend naar de naam Gabriella Capra. Niks mis met zo’n naam, zou je denken.
Maar dan blijkt dat de vertalers van Peppa Pig, een Britse animatieserie over vrolijke dieren op een boerderij de geit uit de serie jouw naam te hebben gegeven. Capra is Italiaans voor geit en Gabriella Goat werd Gabriella Capra. Voor de Italiaanse breken zware tijden aan…
Voor Emerce.nl schreef Nils Winthagen een artikel over apps en de daarop van toepassing zijnde privacyregels. Hieronder een korte inleiding en een verwijzing naar het artikel.
De laatste tijd is er veel te doen om apps en privacy. Zo werd Blink Uitgevers onlangs nog op de vingers getikt door het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) in verband met de kinderapp 'Okki Gekke-bekken-club'. De app verwerkte persoonsgegevens van kinderen in strijd met de regels van de Wet bescherming persoonsgegevens. Er wordt volop geëxperimenteerd met de ontwikkeling en economische toepassing van apps. Het juiste moment om de privacyregels rond apps eens kort te belichten.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over het auteursrecht van Pino. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
Hoe zou het toch zijn met het onderzoek naar Porno Pino, aangekondigd nadat Pino gesignaleerd was op het Amsterdamse festival Valtifest met het thema: 7 zonden?
De NTR was not amused toen zij vorige maand te horen kreeg dat Pino zich in het weekend zou hebben opgehouden in het gezelschap van schaars geklede danseressen en mannen met zweepjes. Er zou een onderzoek volgen, maar vooralsnog heb ik niets meer vernomen. Aanleiding genoeg om dat dan maar zelf te doen, je bent media-advocaat of je bent het niet.
Voor Emerce.nl schreef Nils Winthagen een artikel over het auteursrecht en een tweedhands e-book markt. Hieronder een korte inleiding en een verwijzing naar het artikel.
In 2013 werden er zo’n 1,95 miljoen e-books verkocht, wat goed was voor ongeveer 3,2 procent van de algemene boekenomzet. Dit lijkt niet veel, maar de e-bookmarkt is dan ook een van markten die erg te lijden heeft onder piraterij. Het onlangs gelanceerde Tom Kabinet wil de markt voor legale e-books aantrekkelijker maken door het aanbieden van een online marktplaats voor tweedehands e-books. Het portal is nog maar net bezig, maar stuit nu al op een claim van het Nederlandse Uitgeversverbond (NUV) wegens auteursrechtinbreuk. Partijen stonden op 10 juli 2014 voor de rechter.
Voor Nederlandsmedianieuws.nl schreef Remco Klöters een artikel over Google en het recht om vergeten te worden. Hieronder een korte introductie en een verwijzing naar het artikel.
Op 13 mei 2014 heeft het Europese Hof van Justitie tot grote schrik van Google een baanbrekende uitspraak gewezen over de plichten van exploitanten van zoekmachines.
Volgens het Hof hebben mensen het recht om ‘vergeten’ te worden en dienen zij daarom de mogelijkheid te hebben bezwaar te maken tegen publicatie van onjuiste of niet (langer) relevante informatie die via zoekmachines openbaar wordt gemaakt. Dit terwijl het er vorig jaar nog op leek dat een dergelijk recht niet zou bestaan.
Voor het Tijdschrift voor Internetrecht schreef Hanneke van Lith als co-auteur een annotatie bij een arrest van het Hof van Justitie inzake de verplichting tot websiteblokkades bij auteursrechtinbreuk. Hieronder een korte introductie en een link naar het artikel (pdf).
Nieuwe technologieën zorgen ervoor dat informatie steeds sneller, vaker en in grotere getale digitaal wordt uitgewisseld. Communication is key! Een keerzijde van de medaille is dat deze technologieën ook zorgen voor meer misbruik. Hierbij gaat het met name om de schending van auteursrechten op internet, bijvoorbeeld via P2P-websites of zogenoemde torrentwebsites. Rechthebbenden voeren al geruime tijd een voortdurende strijd tegen dit soort websites die hun werken zonder toestemming ter beschikking stellen aan internetgebruikers.